İşyerinde yanlış anlaşılma korkusu nasıl aşılır?

30 yıllık geçmişiyle HARİKA işyerlerinin nasıl olması gerektiğini tanımlayan Great Place to Work® Enstitüsü, en kritik konuyla ilgili yeni öneriler getirdi: İşyerinde korkmadan diyalog kurabilmek. Enstitü; çalışanlar, yöneticiler ve işletme sahiplerinin dikkat etmeleri gereken 9 önemli noktayı açıkladı.

Bugün artık hem organizasyonların çalışanlardan hem de çalışanların işyerlerinden beklentileri arasındaki fark açılırken iki tarafın da sakin ve yapıcı diyaloglar gerçekleştirmesi daha da kritik bir hal aldı. İş hayatındaki herkes mutlaka yanlış anlaşılma veya kendini sert tartışmalar içerisinde bulma durumunu yaşamıştır. Great Place to Work® Enstitüsü tarafından hazırlanan çalışmaya göre 9 maddelik yönergeyle kötü sonuçlanabilecek tartışmalardan kaçınmak mümkün.   İş yerinde korkusuzca gerçekleştirilecek diyalog süreçlerini nasıl yönetmeli? 1. Niyet açıkça belirlenmeli: Amaç, herhangi bir sorunu düzeltmek veya çözmek değil, herkesin her türlü deneyimini paylaşabileceği güvenli bir alan yaratmak olduğundan tüm duygular, endişeler, umutlar ve kaygılar hoş karşılanmalı. 2. Herkesin kendisini güvende hissedebileceği korunaklı bir ortam oluşturulmalı: Böylesi bir sohbet için en az 60-90 dakikalık özel bir zaman dilimi ayrılmalı. Herkesin katılımının beklendiği önemle vurgulanmalı ve ekip lideri, bu konuşmanın ne kadar önemli olduğunu dile getirerek herkesin iş programlarını etkinliğe göre ayarlamalarına yardımcı olmalı. 3. Moderatörler ve gruplar belirlenmeli: Birlikte, büyük bir grup şeklinde sohbete başlanmalı ve ardından sohbet için yaklaşık altı ila sekiz kişilik alt gruplar oluşturulmalı, alt gruplar da dikkatle seçilmeli. 4. Doğru yönetilmeli: Toplantıya hep birlikte, kıdemli bir liderin toplantının amacını ve temel kuralları herkesle paylaşmasıyla başlanmalı ve tartışılacak konu açısından uygun olan şirket değerlerine odaklanılmalı. 5. Moderatör önce kendi hassasiyetlerinden bahsetmeli: Her moderatör, kendisine dair bazı gerçeklerden ve hassasiyetlerden bahsederek konuya girmeli ve konuşmanın tonunu belirlemeli. 6. Konunun tartışılmaya başlanması: Kişisel yaşantıların ve duyguların paylaşılmasına odaklanılmalı. İsteyen herkesin en az bir kez konuşma fırsatı bulmasını sağlanmalı. 7. Tekrar büyük bir grup olarak toplanılmalı ve etkinlik sonlandırılmalı: Küçük gruplar tekrar bir araya getirilmeli ve deneyimlerini paylaşmak isteyen herkes konuşmaya davet edilmeli. 8. Birbirine destek olunmalı: Bazı destek talepleri dile getirilmişse, bunları yerine getirmek için organizasyon olarak gereken yapılmalı. 9. Sürecin devamlılığı sağlanmalı: Hazırlanan yönergeler ve bahsedilen sohbetin tek seferde işe yarayacak bir uygulama olmadığı unutulmamalı.